Hier volgen de formules voor de condities in volgorde van opwaartse vooruitgang:

De Conditie van Niet-Bestaan
(Formule voor een Nieuwe Functie)

Iedereen die nieuw op een functie wordt aangesteld begint in Niet-Bestaan, of deze functie nu verkregen is door een nieuwe aanstelling, een bevordering of een demotie.

Gewoonlijk verkeert iemand dan in de waan dat hij nu “DE __________” (nieuwe titel) is. Hij probeert te beginnen in de Conditie van Macht, omdat hij zich gewoonlijk heel goed bewust is van zijn nieuwe status of zelfs van een vorige status. In feite is hij echter de enige die zich daarvan bewust is. Alle anderen, behalve dan misschien de Personeelsfunctionaris, zijn zich er totaal niet van bewust dat hij een nieuwe status heeft.

Daarom begint hij in een staat van Niet-Bestaan. En als hij niet begint met de Formule voor Niet-Bestaan als zijn richtlijn, zal hij de verkeerde conditie toepassen en zich allerlei moeilijkheden op de hals halen.

Formule voor Niet-Bestaan

De Formule voor Niet-Bestaan luidt als volgt:

    1. Vind een communicatielijn.

    2. Maak jezelf bekend.

    3. Ontdek wat nodig of gewenst is.

    4. Doe, produceer en/of presenteer het.

Iemand die net is aangesteld en een lopende zaak overneemt, denkt vaak dat hij zich maar beter bekend kan maken door alles te veranderen, terwijl hij daarentegen (a) niet bekend genoeg is om dat te doen en (b) er nog geen idee van heeft wat nodig of gewenst is. En dus maakt hij er een puinhoop van.

Iemand begint een nieuwe baan of een nieuwe activiteit in een conditie van Niet-Bestaan.

Soms denkt zo’n persoon te weten wat nodig of gewenst is, terwijl het slechts een idee-fixe van hem is en enkel zijn idee, en helemaal niet waar, waardoor hij op zijn werk mislukt.

Soms neemt hij niet de moeite uit te zoeken wat werkelijk nodig of gewenst is en neemt hij het eenvoudig aan of denkt hij dat hij het weet, terwijl dat helemaal niet zo is. Hij wordt dan al spoedig als “niet-geslaagd” bestempeld.

Nu en dan is iemand die net is aangesteld zo “ status-belust”,of zo onzeker of verlegen, dat zelfs wanneer zijn baas of zijn personeel hem komt vertellen wat nodig of gewenst is, hij dit niet erkent of zelfs niet kán erkennen, en op die manier ook daadwerkelijk voorgoed in Niet-Bestaan terechtkomt.

Soms ontdekt hij dat wat hem wordt verteld wat nodig of gewenst is, nader moet worden onderzocht of dat het opnieuw moet worden beoordeeld. Het is dus altijd het veiligst als hij zelf onderzoek doet en op grond daarvan aan de slag gaat, zodra het voor hem persoonlijk volledig duidelijk is geworden wat nodig of gewenst is.

Als hij de formule verstandig toepast, kan hij verwachten dat hij in een zone terechtkomt waarin mensen hem passeren, omdat anderen nog steeds zijn werk doen om het gat op te vullen dat zijn voorganger achtergelaten kan hebben. Dat is een Conditie van Gevaar – maar deze ligt één trede hoger dan Niet-Bestaan op de schaal. Als hij zijn werk doet en voor zijn werk opkomt en de Formule voor Gevaar toepast, komt hij erdoorheen.

Hij kan dan verwachten in de Conditie van Verval terecht te komen. Nu moet hij op zijn post de Formule voor Verval toepassen en komt dan ook door deze conditie heen.

Hij kan nu verwachten dat hij zich in Normaal-Functioneren bevindt, en als hij de formule daarvan volgt, komt hij in Voorspoed terecht. Als hij de formule daarvan volgt, komt hij uit in Macht. Als hij vervolgens de Formule voor Macht toepast, blijft hij in die conditie.

Dus het punt waarop hij in zijn nieuwe aanstelling begint, ligt ver van Macht af en als hij niet langs de schaal omhooggaat vanaf het punt waarop hij zich bij de start werkelijk bevindt, dan spreekt het vanzelf dat hij het niet zal redden.

Dit is van toepassing op groepen, organisaties en landen, alsook op individuele mensen.

Dit is ook van toepassing als iemand in zijn baan mislukt. Hij moet dan opnieuw bij Niet-Bestaan beginnen en zijn functie op dezelfde wijze, van conditie tot conditie, opbouwen.

De meeste mislukkingen in een functie vinden plaats omdat men nalaat de condities te volgen, deze te herkennen en de formule voor de conditie waarin men zich bevindt, toe te passen wanneer men zich erin bevindt en op te houden die formule toe te passen als men uit de conditie is gekomen en zich in een andere bevindt.

Dit is het geheim achter het bekleden van een functie en van succes in een baan of in het leven.

Formule voor Niet-Bestaan Uitgebreid

Sommige mensen passen de Formule voor Niet-Bestaan op een nieuwe functie, verkeerd toe en vragen zich vervolgens af waarom ze voortdurend in moeilijkheden lijken te verkeren.

Leidinggevenden vragen zich zo nu en dan af waarom sommige medewerkers nooit in staat schijnen te zijn om iets goed te doen en gaan uit ergernis zo iemand passeren en diens werk uitvoeren, waardoor zij uiteindelijk al het werk op de afdeling zelf moeten doen.

De reden is dat de Formule voor Niet-Bestaan verkeerd wordt toegepast en op de functie niet echt wordt uitgevoerd.

De praktijk heeft uitgewezen dat zelfs ervaren leidinggevenden en medewerkers eigenlijk nooit uit hun Conditie van Niet-Bestaan zijn gekomen. Waar in zo’n situatie de organisatie überhaupt al functioneert, wordt ze door een of twee meerderen op sleutelposities draaiende gehouden.

De zin “vind een communicatielijn” wordt door te veel mensen opgevat in de beperkte betekenis dat men iemands in-bakje moet vinden en er een “nodig-en-gewenst”-verzoek in moet deponeren. Dit is niet echt het vinden van een communicatielijn.

Voor het vervullen van wat voor post dan ook, heb je informatie nodig en moet je informatie verschaffen. Wanneer iemand dit niet doet, zal hij bemerken dat hij met projecten bezig is die afgewezen worden of opnieuw gedaan moeten worden. Zijn acties worden allerlei beperkingen opgelegd en hij merkt dat hij door de condities heen omlaaggaat. Hij komt in een slecht daglicht bij zijn meerderen te staan, omdat hij niet de essentiële informatie verwerft en verschaft over wat er gaande is.

Het is de plicht van ieder medewerker, of hij nu nieuw op post is of niet, de communicatielijnen bij elkaar te zoeken die betrekking hebben op zijn post, uit te zoeken wie essentiële informatie van hem nodig heeft en als een voortdurende actie ervoor te zorgen dat die lijnen worden gebruikt, worden gebruikt, worden gebruikt.

Als iemand nalaat om gewoon dat te doen, dan komt hij nooit uit Niet-Bestaan. Hij komt niet eens aan Gevaar toe, omdat niemand zelfs maar beseft dat zij hem passeren. Met andere woorden, als een medewerker dat niet doet, is hij in de ogen van de organisatie eenvoudig een nul.

Opdrachten die door hem worden uitgevaardigd, worden gewoonlijk geannuleerd als ze bij een meerdere bekend worden, omdat ze niet realistisch zijn. Jos was er al mee bezig. Het rooster van Willem werd erdoor in de war geschopt. Financiën schreeuwt: “Waar komen al die verspilde uitgaves vandaan?”

Al snel zullen medewerkers een opdracht gewoon negeren als ze horen dat deze afkomstig is van die en die.

De geweldige verwachtingen van zo’n medewerker slaan gewoonlijk om in de hoop om overgeplaatst te worden, hoe eerder hoe beter. Iedereen is tegen hem.

Wat is er nu echter écht gebeurd?

Hij paste de Formule voor Niet-Bestaan nooit echt toe en dus bleef hij in Niet-Bestaan zitten. Zijn handelingen zijn niet gecoördineerd omdat hij niet over de lijnen beschikt om informatie te geven of te ontvangen.

Het is zeer zeker niet de taak van een ander om voor hem zijn lijnen bij elkaar te zoeken, net zomin als het de taak van anderen is om voor hem adem te halen. Het in- en uitademen van een organisatie bestaat uit het ontvangen en verstrekken van essentiële informatie en deeltjes.

Iedereen die ontdekt dat hij zich klaarblijkelijk in een Conditie van Niet-Bestaan, of nog erger dan dat bevindt, behoort als een gek rond te rennen en de communicatielijnen te vinden die op zijn activiteiten en post van toepassing zijn, en behoort erop te staan dat hij op die lijnen wordt geplaatst.

Een dergelijk personeelslid of leidinggevende moet opschrijven welke informatie hij nodig heeft om zijn post te vervullen en welke informatie anderen van hem nodig hebben om hun werk te doen.

En dan moet hij z’n communicatielijnen zo arrangeren dat administrateurs hem via deze lijnen van informatie gaan voorzien.

Hoge leidinggevenden, zoals hoofden van divisies of hoofden van een organisatie, zijn er wel degelijk voor verantwoordelijk dat medewerkers van allerlei zaken op de hoogte worden gebracht. Zij worden echter gewoonlijk ook geconfronteerd met veiligheidsproblemen en wensen ook een goede indruk te maken. Hun gegevens hebben een algemeen karakter en betreffen de gehele divisie of organisatie. Er horen wel bijzonderheden bij zoals “Mevrouw Rosier komt om 14.00 uur” of “de vertegenwoordiger van de telefoonmaatschappij zegt dat de rekening vóór 12.00 uur betaald moet zijn, anders wordt de telefoon afgesloten”.

Verwarring en overwerk doen hun intrede wanneer het merendeel van de medewerkers heeft nagelaten ervoor te zorgen dat zij op belangrijke communicatielijnen terechtkomen en dat er doorstroming via deze lijnen kan blijven plaatsvinden. Stuur niet iemand eropuit om uit te zoeken waarom de statistieken laag zijn als 90 procent van je medewerkers in Niet-Bestaan of lager zit! Gewoon omdat ze zelfs niet één communicatielijn hebben gevonden.

Daarom luidt de Uitgebreide Formule voor Niet-Bestaan:

    1. Vind en zorg dat je terechtkomt op iedere communicatielijn die je nodig zult hebben om informatie te verstrekken en te verkrijgen met betrekking tot jouw taken en materialen.

    2. Maak jezelf bekend, samen met de titel en de taken van je functie, aan iedere terminal (persoon) die je nodig zult hebben voor het verkrijgen van informatie en het verstrekken van gegevens.

    3. Kom te weten van je meerderen en medewerkers, en ieder lid van het publiek met wie je vanwege je werkzaamheden wellicht in contact moet treden, wat voor ieder van hen nodig en gewenst is.

    4. Doe, produceer en presenteer wat ieder nodig heeft en wenst, dat in overeenstemming is met het beleid.

    5. Handhaaf de communicatielijnen die je hebt en breid ze uit om andere informatie te verwerven, waarvan je nu merkt dat je die geregeld nodig hebt.

    6. Handhaaf de lijnen die je gebruikt om communicatie te initiëren om anderen op de hoogte te brengen van wat je allemaal precies doet, maar alleen met betrekking tot degenen die de informatie echt nodig hebben.

    7. Stroomlijn wat je doet, produceert en presenteert, zodat het dichter in de buurt komt van wat werkelijk nodig en gewenst is.

    8. Maak, produceer en presenteer stelselmatig een sterk verbeterd product in je functie, terwijl je volledige informatie verstrekt en ontvangt over je producten.

Ik gegarandeer je dat als je dit doet – en als je je informatie beknopt opschrijft zodat die snel kan worden begrepen, en als je informatie in een zodanige vorm ontvangt dat deze niet je eigen lijnen verstopt – je echt in hogere condities terecht zult gaan komen en dat je te zijner tijd de conditie Macht zult bereiken.

De Conditie van Gevaar

Een Conditie van Gevaar wordt gewoonlijk toegewezen wanneer:

    1. Een Conditie van Verval te lang aanhoudt.

    2. Een statistiek zeer steil naar beneden stort.

    3. Een hogere leidinggevende bemerkt opeens dat hij of zij de pet van het hoofd van de activiteit draagt, omdat die activiteit zich in moeilijkheden bevindt.

Iemand passeren betekent “de eigenlijke terminal (een persoon of diens positie) in de hiërarchische lijn overslaan”.

Als je een Conditie van Gevaar toewijst, moet je natuurlijk het werk doen dat nodig is om de gevaarlijke situatie af te handelen.

Dit geldt ook omgekeerd. Als je een ander passeert en zijn werk begint te doen, breng je natuurlijk onbewust een Conditie van Gevaar teweeg. Waarom? Omdat je de mensen die het werk behoren te doen ontmockt.

Verder is het zo, dat als je uit gewoonte anderen passeert en hun werk doet, je natuurlijk met al het werk opgezadeld wordt. Dit is de reden dat de leidinggevende overwerkt raakt. Hij of zij is aan het passeren. Zo simpel is het. Als een leidinggevende uit gewoonte anderen passeert, zal hij of zij overwerkt raken.

De conditie Niet-Bestaan treedt dan ook in.

Dus hoe meer een leidinggevende passeert, hoe harder hij moet werken. Hoe harder hij moet werken terwijl hij anderen passeert, hoe meer de sectie waarmee hij zich bezighoudt zal verdwijnen.

Dus of je nu opzettelijk of onopzettelijk anderen passeert en hun werk doet, het resultaat is altijd hetzelfde – een Conditie van Gevaar.

Als je anderen moet passeren om het werk gedaan te krijgen, moet je zorgen dat de conditie wordt toegewezen en de formule wordt gevolgd.

Als je de conditie toewijst, moet je ook het werk doen.

Je moet ervoor zorgen dat het werk op bekwame wijze wordt gedaan door een nieuwe persoon aan te stellen, door iemand over te plaatsen, of door iemand of door iemand op te leiden. Het is voorbij wanneer dat deel van de organisatie volgens de statistieken zichtbaar is hersteld.

Aan het toewijzen van een Conditie van Gevaar zitten dus grote verantwoordelijkheden vast. Deze last weegt echter niet op tegen het feit dat, als je de Conditie van Gevaar niet toewijst aan degenen onder je die hun functie slecht uitvoeren, je er spoedig toch mee zult worden geconfronteerd. Jij zult persoonlijk, of je dat nu wilt of niet, in een Conditie van Gevaar terechtkomen, of deze nu wel of niet wordt toegewezen.

Wanneer het noodzakelijk is dat anderen iemand passeren om te zorgen dat zijn werk of zijn activiteit tot een goed einde wordt gebracht,
is er sprake van een conditie van Gevaar.

Daar is de wal – daar is de sloot. De positieve kant ervan is dat als de formule wordt toegepast, er een goede kans bestaat dat je niet alleen weer vooruitgang boekt, maar ook dat je er groter en sterker dan ooit uit tevoorschijn komt.

Dat is de eerste keer dat dat ooit een leidinggevende overkwam die onderuit begon te gaan! Er is dus hoop!

Wanneer de formule voor het aanpakken van een Conditie van Gevaar niet wordt uitgevoerd, komt een organisatie of activiteit of persoon daarna niet gemakkelijk boven die conditie uit.

Een aanhoudende crisissituatie of een bedreiging van de economische levensvatbaarheid of het voortbestaan, of te lang alles alleen moeten doen, zal niet verbeteren of afnemen, tenzij de feitelijke Formule voor Gevaar wordt toegepast.

Formule voor Gevaar

De formule volgt hieronder:

    1. Passeer (negeer de ondergeschikte of ondergeschikten die normaliter belast zijn met de activiteit en pak het persoonlijk aan).

    2. Handel de situatie en alle daaraan verbonden gevaar afdoende af.

    3. Wijs een Conditie van Gevaar toe aan de afdeling die het had moeten afhandelen.

    4. Wijs iedereen die iets te maken had met de Conditie van Gevaar een persoonlijke Conditie van Gevaar toe, en dwing af en zie erop toe dat ze de formule volledig volgen. Als ze dat niet doen, doe dan een volledig Ethiekonderzoek en neem alle maatregelen die maar van toepassing zijn.

    5. Reorganiseer de activiteit zodat de situatie zich niet opnieuw zal voordoen.

    6. Beveel onwrikbaar beleid aan, waardoor de conditie in het vervolg aan het licht zal worden gebracht en/of waardoor zal worden voorkomen dat deze conditie zich opnieuw voordoet.

De hogere leidinggevende die ter plekke aanwezig is, grijpt in en doet dat volgens de bovenstaande formule.

Formule voor een Persoonlijke Conditie van Gevaar

De formule wordt voor persoonlijke toepassing omgezet in:

    1. Ga voorbij aan gewoonten of normale routines.

    2. Handel de situatie en alle daaraan verbonden gevaar afdoende af.

    3. Wijs jezelf een Conditie van Gevaar toe.

    4. Breng je eigen, persoonlijke ethiek in orde door uit te zoeken wat je aan het doen bent dat onethisch is en corrigeer dat door gebruik van zelfdiscipline en word eerlijk en rechtdoorzee.

    5. Reorganiseer je leven zodanig dat de gevaarlijke situatie je niet steeds opnieuw overkomt.

    6. Formuleer en volg onwrikbare beleidsregels waarmee zo’n situatie in het vervolg aan het licht wordt gebracht en waarmee wordt voorkomen dat ze zich blijft voordoen.

Hier is een voorbeeld van hoe de Persoonlijke Conditie van Gevaar wordt toegepast.

De stap “ga voorbij aan gewoonten en normale routine” betekent voorbijgaan aan al die dingen die je aan het doen was.

Stel dat een jongeman steeds geld aannam van zijn oom en zei dat hij daarmee een huis aan het kopen was, maar dat dat niet zo was. Hij besteedde het geld aan een blondje. Nu verkeert hij dus voortdurend in gevaar. Zijn oom kan er ieder moment achter komen. En omdat hij verwacht dat hij op een dag het vermogen van zijn oom zal erven, raakt hij min of meer in paniek; hoewel hij er niet aan denkt, zit het er toch.<1-- -->

Welnu, “pak de situatie aan en elk mogelijk gevaar daarin” zou als het Waarom aan het licht kunnen worden gebracht, omdat hij achterhoudsels heeft en hij er op de één of andere manier mee te maken heeft en het allemaal behoorlijk vreemd is en hij het risico loopt dat hij wordt betrapt. Goed dan, hij zou ermee moeten ophouden: “ga voorbij aan de gewoonten of normale routine” daarvan. Met andere woorden, hij moet ophouden dat geld aan te nemen.

Maar hij zou ook de situatie moeten aanpakken en elk gevaar daarin. Het zou zeer gevaarlijk zijn om te schrijven: “Beste Oom Sjors. Gedurende de afgelopen anderhalf jaar heb ik al het geld dat je aan mij hebt overgemaakt om een huis te kopen, besteed aan een blondje, genaamd Snolly”. Hij zou moeten gaan uitzoeken hoe hij het kan aanpakken zodat hij geen gevaar loopt. En daar kan heel wat denkwerk voor nodig zijn.

Als hij gewoon maar opspringt en tegen zijn oom zegt: “Hoor eens, Oom Sjors, ik heb tegen u gelogen. Ik heb uw centen over de balk gesmeten,” is het mogelijk dat het Oom Sjors zo’n schok geeft dat hij hem onterft, overhoop schiet, enzovoort. Hij zou dan echt in gevaar zijn. Hij moet dus bedenken hoe hij het kan aanpakken. Het zou zoiets simpels kunnen zijn als: “Beste Oom Sjors. Ik ben onlangs geauditeerd met Scientology processen en ik ben daardoor een eerlijker man geworden. En er zijn vele oneerlijke dingen die ik in mijn leven heb gedaan en het volgende is er één van. Nu zult u het mij vermoedelijk enorm kwalijk nemen wat ik heb gedaan, maar ik heb dit geld gebruikt om van te leven en dat is niet eerlijk tegenover u en...”

Vervolgens: “Wijs jezelf een Conditie van Gevaar toe” staat alleen vermeld omdat mensen vergeten deze conditie toe te wijzen. En dan: “Breng je eigen, persoonlijke ethiek in orde door uit te zoeken wat je doet dat onethisch is en corrigeer het met behulp van zelfdiscipline en wordt eerlijk en recht door zee”. Nu zouden er nog een paar andere “Oom Sjorsen” kunnen zijn (en wij moeten ook nog steeds dat blondje met de naam Snolly aanpakken). Hoewel je de situatie met die oom hebt afgehandeld, kan er nog meer zijn.

Vervolgens: “Reorganiseer je leven zodat de gevaarlijke situatie je niet steeds weer overkomt” – nou, dat is in dit hypothetische geval van Oom Sjors gemakkelijk. Wat betreft die Snolly, hou er gewoon mee op en in plaats van elke avond laat op te blijven, enzovoort, zorg ervoor dat je echt wat slaap krijgt en doe je werk en zorg ervoor dat je vooruit komt. Dat is een reorganisatie ervan.

En dan: “Formuleer en volg onwrikbare beleidsregels die jou voortaan op tijd op zo’n zelfde situatie attent maken en waarmee wordt voorkomen dat ze zich blijft voordoen”. Met andere woorden, “Ik ga geen leugens meer lopen te vertellen om aan geld te komen”, of zoiets, is alles wat iemand zou hoeven te beslissen. Het is zoiets als een goed voornemen voor het nieuwe jaar. Maar mensen houden zich daar niet aan omdat ze de eerste vijf stappen niet echt hebben gedaan. Dat is waarom mensen zich niet houden aan voornemens voor het nieuwe jaar. In feite vraag je de persoon op dit punt zich te beteren.

Formule voor gevaar voor de ondergeschikte

Wanneer een Conditie van Gevaar wordt toegekend aan een ondergeschikte, verlang dan dat hij of zij, of iedereen die bij de activiteit is betrokken, zijn of haar overts en achterhoudsels alsook elke bekende onethische situatie opschrijft en die binnen een daartoe gestelde tijd inlevert; stel daarbij dat de sanctie daarvoor dan verminderd zal worden, maar zal worden verdubbeld als deze na dat tijdstip van inlevering wordt ontdekt.

Een schadelijke daad of een overtreding van de morele code van een groep wordt een “ overt” genoemd. Wanneer iemand iets doet wat strijdig is met de morele code waarmee hij heeft ingestemd, of wanneer hij nalaat iets te doen wat hij volgens die morele code wel had moeten doen, dan heeft hij een overt begaan. Een overt maakt inbreuk op iets waarmee was ingestemd.

Een niet vertelde, niet bekendgemaakte overtreding van een morele code waaraan de persoon gebonden is, wordt een “achterhoudsel” genoemd. Een achterhoudsel is een overt die een persoon heeft begaan, waar hij of zij niet over praat. Het is iets waarvan de persoon het idee heeft dat wanneer het aan het licht zou komen, het zijn zelfbehoud in gevaar zal brengen. Ieder achterhoudsel komt na een overt.

Deze procedure van het opschrijven van de overts en achterhoudsels wordt volledig behandeld in de “Integriteit en Eerlijkheid” cursus.

Nadat dit is gedaan, moet je van iedere ondergeschikte en van iedere medewerker die gepasseerd moest worden en wiens werk voor hem moest worden gedaan of steeds moest worden gecorrigeerd, eisen dat de Persoonlijke Formule voor Gevaar door hem persoonlijk wordt opgeschreven, volledig wordt uitgevoerd en door hem wordt ingeleverd.

Wanneer de productie weer is toegenomen, moet de Conditie van Gevaar officieel worden beëindigd en een Conditie van Verval worden toegewezen en de formule dáárvan worden gevolgd.

De Conditie van Verval

Het is een empirisch (geobserveerd en door observatie bewezen) feit, dat niets altijd precies hetzelfde blijft. Die conditie is niet eigen aan dit heelal. Alles groeit of wordt kleiner. Iets kan kennelijk niet hetzelfde evenwicht (balans) of stabiliteit behouden.

Iets expandeert dus of het wordt kleiner. Niets blijft in dit heelal op hetzelfde niveau. Bovendien, wanneer iets op hetzelfde niveau en ongewijzigd probeert te blijven, wordt het kleiner.

We hebben daarom drie acties, en niet meer dan drie. De eerste is expansie, de tweede is de poging om op hetzelfde niveau of ongewijzigd te blijven en de derde is kleiner worden of afnemen.

Omdat niets in dit heelal precies hetzelfde kan blijven, zal de tweede genoemde actie (op hetzelfde niveau blijven) overgaan in de derde actie (afnemen), indien er geen andere factor en geen invloed van een externe kracht aanwezig is. De genoemde acties twee en drie (op hetzelfde niveau blijven en afnemen) bieden dus soortgelijke mogelijkheden en beide zullen in afname resulteren.

Een conditie waarin geen verandering komt of die enigszins achteruitgaat, vereist de toepassing van de formule van Verval.

Expansie blijft hierdoor als het enige over waarmee je zo goed als zeker weet dat je overleeft.

Om te kunnen voortbestaan moeten we daarom expanderen – het is de enige voorwaarde om zonder risico te kunnen werken.

Als de zaken van iemand op hetzelfde niveau blijven, zullen zijn zaken af gaan nemen. Als zijn zaken kleiner worden, worden zijn voortbestaanskansen ook kleiner.

Er blijft daarom voor een organisatie maar één mogelijkheid over en dat is expansie.

Om te expanderen in de gegeven situatie, moet men de formule van Verval toepassen.

Men past de Conditie van Verval toe wanneer:

    1. Men ziet dat de statistieken van een organisatie, departement, of deel van een organisatie of van een persoon achteruitgaan.

    2. De statistieken van een organisatie of deel van een organisatie of van een persoon niet veranderen.

De formule voor de Conditie van Verval is:

    1. Promoot. Dit is van toepassing op een organisatie. Tegen een individu kan men beter zeggen “produceer”. Dat is de eerste stap, ongeacht wat er verder nog moet gebeuren; dat is nu echt het eerste waar ze hun aandacht op moeten richten, ongeacht alle andere zaken.

Wat betekent promoten precies? Nou, zoek het maar eens op in het woordenboek. Het betekent dingen bekendmaken. Het betekent dingen de deur uit krijgen. Het betekent zich bekendmaken, zijn producten de deur uit krijgen.

    2. Verander de manier waarop je te werk gaat. Als je bijvoorbeeld in een Conditie van Verval terechtkwam en vervolgens nadat je had gepromoot de manier waarop je te werk ging niet veranderde, dan steven je dus gewoon af op de volgende Conditie van Verval. Dus dat moet er deel van uitmaken. Je kunt maar beter iets doen om de manier waarop je te werk gaat te veranderen, want die werkwijze deed je in Verval belanden.

    3. Bezuinig.

    4. Bereid je voor om te leveren.

    5. Scherp de discipline aan. Een deel van de Conditie van Verval bevat dit korte zinnetje “je moet de discipline aanscherpen” of “je moet de ethiek aanscherpen”.

Voor een individuele persoon zou dit eenvoudig betekenen om niet elke vrijdagavond naar de kroeg te gaan. Scherp de discipline aan. Blijf thuis en werk tot in de kleine uurtjes door, doe je huiswerk, enz. Wees een beetje regelmatiger op je werk, werk wat harder, bega niet zoveel blunders, maak niet zoveel fouten. Dit zou allemaal deel uitmaken van het aanscherpen van de discipline.

Stel dat er in de organisatie een Crisissituatie is toegewezen, maar dat de activiteit niet uit die crisis komt. Ongeacht wat de oorzaak was van het verval, stel dat die activiteit gewoon niet door het verval heen komt, ondanks het feit dat hun een Crisissituatie is toegewezen, dat ze opdracht hebben gekregen “de formule te volgen”, dat hun gezegd is “om alles stipt en secuur te doen”, en “de zaak weer in orde te krijgen”, en ze blijken nog steeds blunders te begaan; de statistieken gaan omlaag en blijven omlaaggaan. Wat doe je dan? Er is slechts één ding dat overblijft en dat is discipline opleggen. Anders zal het leven zelf het individu namelijk discipline opleggen.

Dus de spelregels houden in dat als een Crisissituatie wordt genegeerd en de stappen ervan niet met succes worden gedaan (“niet met succes worden gedaan” is iets anders dan “helemaal niet worden gedaan”), er na een tijdje een aankondiging volgt dat de conditie voortduurt. En als de conditie dan na een gespecificeerde tijdsperiode nog steeds voortduurt, dan moet het verder worden behandeld als een kwestie van Ethiek. Want hoe kun je anders in die activiteit weer orde op zaken stellen? Er moet iemand zijn die als een gek blunders loopt te begaan, terwijl hij op de meeste communicatielijnen een rol speelt. Er is het een of andere ethiekprobleem mee verbonden, er is iemand die maar niet wil functioneren, er is iemand die zo hard op de remmen staat dat je de brandlucht kunt ruiken. En dus loopt het uit op een ethieksituatie.

De Conditie van Normaal

Je zou Normaal een “conditie van stabiliteit” kunnen noemen en het zou waarschijnlijk een conditie van stabiliteit moeten worden genoemd, afgezien van deze ene kleine factor: dit universum staat geen statische toestand toe. Het staat een geen-toename, geen-afname niet toe. Je kunt in dit universum geen toestand hebben waar er geen toename en geen afname is. Dat is een volledig stabiele toestand en iets dergelijks bestaat niet in dit universum, nergens. Er is niets wat altijd hetzelfde blijft.

Regelmatige, constante groei of stijging duidt op een conditie van Normaal-Functioneren.

Dus de Conditie van Normaal-Functioneren is geen “stabiele toestand”, want dat is onmogelijk. Normaal-Functioneren moet een stelselmatige of geleidelijke toename zijn. Er moet sprake zijn van een geregelde, stelselmatige, geleidelijke toename. En als er geen sprake is van een geleidelijke toename, dan zal er ook geen sprake zijn van een conditie van stabiliteit. Er kan geen volledig gelijkblijvende bestaanstoestand zijn die niet uiteindelijk toch achteruitgaat. Zodra zo’n gelijkblijvende staat in dit universum ontstaat, begint die meteen achteruit te gaan. Dus een stabiele staat gaat uiteindelijk toch achteruit. Om achteruitgang te voorkomen, moet er sprake zijn van een toename. Die toename hoeft niet spectaculair te zijn, maar het moet wel íets zijn. Er moet ergens sprake zijn van een kleine toename.

Formule voor Normaal:

    1. Verander niets. Als je in een staat van Normaal-Functioneren verkeert, handhaaf je een toename door niets te veranderen.

    2. De toepassing van ethiekmaatregelen vindt op heel milde wijze plaats. Het gebruik van recht als zodanig is vrij mild en ethiek wordt op vrij schappelijke wijze toegepast. Er worden geen bijzonder harde maatregelen genomen.

    3. Elke keer als een statistiek verbetert, inspecteer haar dan zorgvuldig en kom erachter waardoor ze verbeterde. En doe dát dan, zonder dat je afstapt van wat je daarvóór deed. Dat zijn de enige dingen die je verandert.

    4. Zoek telkens wanneer een statistiek een beetje verslechtert, snel uit waarom dat gebeurt en herstel de situatie.

Je kijkt gewoon wat het voordeligst is door handig met deze twee factoren te spelen: de verbetering van de statistiek, de verslechtering van de statistiek; wanneer je de statistiek die slechter wordt herstelt, zult je onvermijdelijk ontdekken dat een bepaalde verandering aangebracht is op die afdeling of dat werkterrein waar een statistiek slechter werd. Er is de een of andere verandering aangebracht en je kunt er maar beter voor zorgen dat die verandering snel wordt teruggedraaid. En als je erachter komt dat een statistiek verbetert, dan kun je er maar beter achter komen wat er de reden van is dat ze verbetert.

De Conditie van Voorspoed

Wanneer een lijn op een grafiek steil omhoogloopt, dan is dat Voorspoed. Of de lijn nu één week, of week na week na week ten opzichte van het vorige punt steil omhooggaat, het is Voorspoed.

Als je met Voorspoed te maken hebt, hoe je die dan ook voor elkaar hebt gekregen, is de Formule voor Voorspoed van toepassing.

Je moet de Formule voor Voorspoed toepassen, anders kom je in de problemen. Iedereen die met Voorspoed te maken krijgt, zou zich bewust moeten zijn van de volgende eigenaardigheden ervan.

Voorspoed is de meest delicate conditie die er is. Als je deze conditie verkeerd benoemt of van de formule afwijkt, kan de conditie je de kop kosten! Het is vreemd genoeg de meest riskante van alle condities, vanwege het feit dat als je de conditie niet als zodanig onderkent en de formule ervan toepast, je volkomen naar de filistijnen gaat! Onderken het en pak het goed aan en je schiet als een gek omhoog.

De Formule van Voorspoed luidt als volgt:

1. Bezuinig. Het eerste wat je in Voorspoed moet doen is bezuinigen en vervolgens moet je er heel erg goed op letten dat je niets koopt waar enige toekomstige verplichting aan vastzit. Koop niets wat je in de toekomst tot iets verplicht; neem niemand in dienst die jou in de toekomst tot iets verplicht – niets of niemand. Dat maakt allemaal deel uit van die bezuiniging. Houd er stevig de hand aan.

    2. Betaal alle rekeningen. Haal uit alle hoeken en gaten alle rekeningen die je mogelijkerwijs tevoorschijn kunt halen, iedere cent die je waar dan ook onder de zon, maan en sterren schuldig bent, en betaal ze. Reduceer op alle mogelijke manieren je schuldenlast, totdat je zo dicht mogelijk tegen de nul aanzit of op nul staat.

    3. Investeer wat overblijft in voorzieningen voor dienstverlening, verbeter de mogelijkheden om te leveren.

    4. Ontdek wat de oorzaak was van de Conditie van Voorspoed en versterk die.

Een sterke verbetering of een sterk toegenomen stijging duidt op een conditie van Voorspoed.

Actieformule voor Voorspoed

Wanneer je te maken hebt met een statistiek die iemands acties afmeet, en die dus niets te maken heeft met financiën, en die statistiek een Conditie van Voorspoed vertoont, dient de nu volgende formule te worden toegepast.

1. Bezuinig op nodeloze of niet doelgerichte acties die niet hebben bijgedragen aan de huidige conditie. Bezuinig op financieel gebied door elke verspilling te elimineren.

2. Zorg dat elke actie telt en houd je niet bezig met nutteloze acties. Iedere nieuwe actie moet bijdragen en moet van hetzelfde type zijn als de acties die wel bijdroegen.

3. Bestendig alle vooruitgang. Als we ergens vooruitgang hebben geboekt, houden we die vast. Laat de zaken niet verslappen, achteruitgaan of jojoën. Elk voordeel dat, of elke vooruitgang die we hebben geboekt, houden we vast en handhaven we.

4. Ontdek voor jezelf wat de oorzaak voor de Conditie van Voorspoed in jouw directe omgeving is geweest en versterk die.

De Conditie van Macht

Een statistiek van Macht is een statistiek op een zeer hoog niveau; een gloednieuw niveau in een Normaaltrend.

Een statistiek van Macht is niet gewoon een statistiek die al lange tijd steil omhooggaat. Evenmin is Macht een statistiek die zich gewoon op een zeer hoog niveau bevindt. Macht is niet iets van één week. Macht is een trend.

Definitie: Macht is een Normaal, maar op zo’n geweldig hoog niveau, dat er sprake is van absolute overvloed, daar bestaat geen enkele twijfel over. Het is een statistiek die omhoog is gegaan naar een geheel nieuw, zeer hoog niveau, en dat niveau heeft vastgehouden en nu op dat nieuwe hoge niveau een Normaaltrend vertoont.

Als je op dit nieuwe niveau functioneert, kun je best zo nu en dan een dipje in die statistiek krijgen. Het is echter nog steeds Macht.

Er is nog een ander gegeven dat van belang is, wil men deze conditie op de juiste wijze herkennen en begrijpen.

Waarom noemen we haar Macht?

Omdat er van zo’n overvloed aan productie sprake is, dat als die even stilligt of er wat tijdelijke inzinkingen zijn, zoiets het productieniveau niet naar beneden kan trekken of het voortbestaan ervan in gevaar kan brengen.

En dat is Macht.

De vraag die gesteld kan worden, is: “Hoeveel werk kan één persoon verrichten?” Of: “Hoeveel bakstenen kan iemand per dag leggen?”

Natuurlijk kan iemand slechts een bepaald aantal uren per dag werken. Hij kan zelf slechts een bepaalde hoeveelheid productie per dag gedaan krijgen. Hij kan op één dag echter voldoende productie gedaan krijgen om zichzelf te onderhouden. Hij kan zijn productie tot zo’n overvloed opvoeren, dat hij zich wat vrije tijd kan permitteren. Dat hangt af van hoe doelmatig en pienter hij is.

Bij een bepaalde piek in Voorspoed zal hij het maximum van de hoeveelheid stenen bereiken die hij kan leggen. Met meer ervaring en toenemende doelmatigheid kan hij dat productieniveau in een Conditie van Normaal laten doorgaan.

Als hij zoveel bakstenen legt dat niemand er ooit over zal piekeren hem te ontslaan, nou, dan zit hij in Macht. Dat is de Conditie van Macht voor een individu.

Als iemand een productie heeft bereikt die ongekend groot is en die door niets of niemand in gevaar kan worden gebracht,
is er sprake van een conditie van Macht.

    1. Verbreek niet het contact. De eerste wet van een Conditie van Macht is verbreek niet het contact. Dat zou een ramp veroorzaken, zowel voor jezelf als voor ieder ander.

Je zult merken dat mensen hierover jammeren en klagen. Wat denk je van die hoge ome? Hij was een gewone jongen in een of ander dorp en plotseling wordt hij een hoge ome. Hij heeft veel invloed gekregen op Wall Street en hij spreekt nooit meer met een van zijn vrienden in zijn oude geboortestad. Die mensen storen zich daar dermate aan, dat het bijna onmogelijk is met hen te praten. Dat wil zeggen, als je op een plek geweest bent waar mensen je goed kenden en je plotseling een beroemdheid of iets dergelijks wordt, dan geloven die mensen niet dat je nog met hen zou willen praten, snap je? Ze zijn er zo aan gewend dat de formule wordt overtreden. Snap je het idee? Met andere woorden, de wezens in het universum verwachten geheel en al van je dat je de eerste stelling van de Conditie van Macht zult overtreden, namelijk “niet het contact verbreken”. Zij denken dat je het contact zult gaan verbreken.

Nee! Macht! Machtspositie! Verbreek niet het contact. Ook al word je in een regiment bevorderd van kolonel tot generaal, wees niet zo dwaas te denken dat je met dat regiment totaal het contact kunt verbreken. Want de enige manier waarop je er niet in slaagt het contact met het regiment te verbreken, is door het contact met het regiment te verbreken. Je kunt eenvoudigweg je connecties niet verloochenen. Je moet erkennen dat je connecties hebt en je moet verantwoordelijkheid voor ze nemen.

2. Schrijf alles op wat betrekking heeft op je eigen functie.

Nou, er is sprake van de Conditie van Macht wanneer iemand opklimt en in een Conditie van Macht terechtkomt of wanneer een organisatie in een Conditie van Macht terechtkomt. En er is sprake van de Conditie van Machtswisseling wanneer iemand in feite een Conditie van Macht overneemt. Zie je het verschil? Je vervangt Willem die zich in een Conditie van Macht bevond. Nou, wanneer hij eruit stapt, het contact verbreekt, dan bevindt de persoon die de zaak overgenomen heeft zich in de Conditie van Machtswisseling. Het eerste wat iemand moet doen die bevorderd wordt na Macht, is een lijst maken van alle lijnen rond die functie. Dat is namelijk de enige manier waarop hij er ooit van los kan komen. En vervolgens wordt de overname van de Conditie van Macht, Machtswisseling, beheerst door haar eigen formule.

Nou, ik zal je bijvoorbeeld laten zien hoe dit zowel in het groot als in het klein van toepassing is. Stel dat je heel succesvol was als receptionist in een organisatie, en dat je zo succesvol was, dat je de verkoper werd. Kijk, in feite is dit promotie naar aanleiding van Macht. Nou, als je geen volledig verslag van je functie maakt, maak je het onmogelijk voor de persoon die de functie overneemt om te werk te gaan in een Conditie van Machtswisseling.

Dus wanneer je je in een Conditie van Macht bevindt, is het eerste wat je moet doen, alles opschrijven wat betrekking heeft op je functie. Je zult merken dat als je niet je hele functie beschrijft, je tot in lengte van dagen vastzit aan een deel van die functie. En een jaar later of zo zal er nog steeds iemand naar je toe komen om je vragen te stellen over die functie die je toen bezette, omdat je je functie niet hebt beschreven. Dus je zou het mogelijk hebben gemaakt voor de volgende jongen die binnenkwam om die Conditie van Machtswisseling – waarin hij niets moet veranderen – op zich te nemen, omdat je hebt laten zien wat er gaande was, zodat hij nu weet wat hij niet moet veranderen. Maar als je dat niet zou opschrijven, dan zou hij dingen kunnen veranderen. Dat is de meest zekere manier in de wereld waarop je vast komt te zitten aan een of andere oude functie die je hebt vervuld, en dat is hoe je nooit van een functie afkomt. En je zegt: “Die nieuwe mensen die de functie van receptionist overnemen, die deugen niet en het interesseert ze niet”. Nou, laten we er even zeker over zijn, voordat we al te kritisch worden: hebben we deze functie ooit opgeschreven? Hebben we de functie ooit echt achtergelaten? Lieten we die achter in een conditie waarin hij achtergelaten kon worden? En hebben we vervolgens die hele functie gewoon genegeerd nadat we die verlaten hadden, of liepen we af en toe langs en zeiden we: “Lukt het een beetje met die functie?”

Het is geen plotselinge verbreking van contact. Dat is waar het in feite op neerkomt. Ga niet het contact verbreken. En je neemt verantwoordelijkheid door de post op te schrijven en dat verslag in handen te geven van degene die ervoor gaat zorgen. Als die ander er vervolgens niet goed voor zorgt, is dat zíjn tijdspoor, niet dat van jou.

Doe alles wat je kunt zodat de post bekleed kan worden. Vroeg of laat komt er iemand langs die de functie naar behoren bekleedt.

De Conditie van Machtswisseling

Er zijn slechts twee omstandigheden waarin vervanging nodig is: de zeer succesvolle en de zeer onsuccesvolle.

Wat een feest om een paar succesvolle laarzen te erven. Er is niets aan. Trek die laarzen gewoon aan en doe geen moeite om te lopen. Dit wordt op de een of andere manier door mensen afkeurenswaardig gevonden. Je wordt geacht “je eigen weg te vinden”, je wordt geacht “je eigen stempel op de functie te drukken”. Nee! Trek die laarzen aan, maar loop niet, man! Als de activiteit in een staat van Normaal-Functioneren verkeert, wat meestal wel het geval zal zijn geweest als iemand op die post is bevorderd, verander dan gewoon niets.

Machtswisseling: verander niets.

Je gaat er gewoon een tijdje bij zitten. Je weet meteen dat alle druk in de organisatie ineens op je af zal komen. Je voorganger had met al die druk te maken, maar hij moet die op een succesvolle manier weerstaan hebben, want die bestaat nog steeds. Snap je? Dus als iemand ook maar iets getekend wil hebben dat je voorganger niet tekende, dan teken je het niet. Dat is een regel die gemakkelijk op te volgen is, nietwaar? Dit is absoluut de meest luie positie die iemand ooit kan bekleden. En dat is de enige manier waarop die kan worden bekleed – met absolute luiheid. Doe helemaal niets!

Wanneer iemand een succesvolle positie overneemt, is er sprake van een conditie van Machtswisseling.

Houd je ogen open, leer de kneepjes van het vak en, afhankelijk van hoe groot de organisatie is, kijk dan na een bepaalde tijd hoe ze functioneert en voer je functie uit als in een Conditie van Normaal-Functioneren. Als de activiteit zich niet in een andere conditie bevindt dan in de Conditie van Normaal-Functioneren, dan pas je er dus de Conditie van Normaal-Functioneren op toe. Naast het routinewerk dat je doet, loop en neus wat rond, kom erachter waardoor het die week een beetje beter ging en versterk dat. En kijk waar het een beetje slechter ging en schuif dat terzijde. Neus gewoon wat rond. En tegen die tijd ben je zo bekend met de gang van zaken, dat je iedereen bij zijn voor- en achternaam kent, je weet dit en dat, je weet waar alle papieren liggen, je kent de favoriete smoesjes, en je hebt gezien hoe al die dingen functioneren, en eerlijk gezegd, de zaak zal gewoon gestaag vooruit blijven gaan. De zaak zal met succes verder blijven gaan.

Volg precies dezelfde, dagelijkse routine die je voorganger volgde, onderteken niets wat hij ook niet zou ondertekenen en verander geen enkele opdracht. Bekijk de papieren die zijn uitgestuurd – dit zijn de opdrachten die nog uitstaan – en ga als de weerlicht aan het werk om die opdrachten gewoon te laten uitvoeren en je activiteiten zullen alsmaar blijven doorgroeien.

De grondgedachte bij de staat van Machtswisseling is bestudeer de organisatie, het beleid, de lijnen, patronen en activiteiten en vaardig geen opdrachten uit die niet gebruikelijk zijn – verander niets, breng geen nieuwe ideeën in. Schrijf de functie die zojuist verlaten is, volledig op. Observeer hoofdzakelijk de functie die zojuist overgenomen is. Leer de nieuwe functie voor je ook maar iets doet.

Iemand neemt een nieuwe post of een in elkaar gestorte post over in Niet-Bestaan. Maar een lopende zaak wordt overgenomen aan de hand van de Formule voor Machtswisseling.

De Formule voor de Conditie van Machtswisseling is:

Als je een nieuwe functie overneemt, verander dan niets totdat je terdege vertrouwd bent met het nieuwe gebied dat binnen je invloedssfeer valt.

Formule voor het Herstellen van de Schending van een Machtswisseling

Er kan een Conditie van Gevaar worden veroorzaakt als de Conditie van Machtswisseling wordt geschonden.

Waar een persoon of organisatie een Machtswisseling hebben gehad die geschonden was, moeten al die mensen die in een Machtswisseling zaten, de Formule voor het herstellen van de schending van een Machtswisseling toepassen:

    1. Kom door waarnemen en vragen erachter wat eerder succesvol was op je afdeling of het gebied dat binnen je invloedssfeer valt, en maak daar een lijst van.

    2. Kom door waarnemen te weten wat in het verleden op je afdeling of op je werkterrein niet succesvol was, en maak daar een lijst van.

    3. Zorg ervoor dat de succesvolle acties worden gedaan.

    4. Gooi de niet geslaagde acties eruit.

    5. Hou op met koortsachtig proberen je te behelpen of te verdedigen.

    6. Schakel op een verstandige manier terug naar een functionerende werkstructuur.