Werk is het stabiele gegeven van deze samenleving. Zonder een bezigheid heeft men niets om voor te leven. Iemand die niet kan werken is zo goed als dood en geeft daar gewoonlijk de voorkeur aan en streeft daar zelfs naar.

De mysteries van het leven zijn tegenwoordig dankzij Scientology niet al te mysterieus meer. Mysterie is geen noodzakelijk element. Alleen de zeer irrationele mens verlangt naar geweldige geheimen die voor hem verborgen worden gehouden. Scientology is door vele van de voor mensen opgeworpen complexiteiten heen gebroken en heeft de kern van deze problemen blootgelegd. Voor de eerste keer in de geschiedenis van de Mens is het, dankzij Scientology, mogelijk op voorspelbare wijze intelligentie te verhogen, bekwaamheid te vergroten, het vermogen om een spel te spelen te herstellen en is de Mens in staat aan de neerwaartse spiraal van zijn eigen onvermogens te ontsnappen. Om die reden kan werk zelf wederom een plezierige en vrolijke zaak worden.

In Scientology hebben we één ding geleerd dat zeer belangrijk is voor de gemoedstoestand van de werker. Men heeft in de samenleving heel vaak het gevoel dat hij voor het eerstvolgende loonstrookje werkt en geen belangrijke bijdrage levert aan de samenleving als geheel. Hij is zich van verscheidene dingen niet bewust. Een daarvan is hoe schaars goede vaklieden zijn. Op het niveau van leidinggevenden is het interessant op te merken hoe kostbaar iedere grote onderneming iemand vindt die banen en mensen werkelijk aankan en onder controle heeft. Zulke mensen zijn zeldzaam. Alle vacante posities in de structuur van de wereld van het dagelijks werk bevinden zich aan de top.

En er is nog iets wat van groot belang is. En dat is het feit dat de wereld er tegenwoordig toe is gebracht te geloven — door mentale filosofieën die de wereld bewust verraden – dat het helemaal gedaan is wanneer men dood is en dat men verder nergens meer enige verantwoordelijkheid voor draagt. Het valt sterk te betwijfelen of dit waar is. Men erft morgen wat men gisteren op zijn sterfbed verliet.

We weten bovendien dat mensen niet zomaar kunnen worden gemist. Het is een mechanisme van oude filosofieën om mensen te vertellen dat “zij maar eens een kijkje op het kerkhof moeten gaan nemen als ze denken dat ze onmisbaar zijn — ook die mensen waren onmisbaar”. Dat is je reinste dwaasheid.. Als je werkelijk zorgvuldig op het kerkhof zou rondkijken, zou je de vakman aantreffen die de modellen van vroeger ontwikkelde en zonder wie er vandaag de dag geen industrie zou zijn. Het valt te betwijfelen of zo’n prestatie tegenwoordig nog wordt verricht.

Een werknemer is niet zomaar een werknemer. Een arbeider is niet zomaar een arbeider. Een kantoorbediende is niet zomaar een kantoorbediende. Zij zijn de levende, ademende, belangrijke pijlers waarop de hele structuur van onze beschaving is gebouwd. Zij zijn geen radertjes in een gigantische machine. Zij zijn de machine zelf.