De volledige toonschaal zoals je die onderaan deze pagina kunt zien, begint een behoorlijk eind onder apathie. Met andere woorden, iemand voelt totaal geen emotie ten opzichte van iets. Een voorbeeld daarvan was de houding van de Amerikanen ten opzichte van de atoombom. Iets waarover zij zich ernstig zorgen hadden moeten maken lag zo ver buiten hun controle en kon zo gemakkelijk hun bestaan beëindigen, dat zij daarover in een staat beneden apathie verkeerden. Zij vonden het eigenlijk nauwelijks een probleem. Apathie voelen zou echter een vooruitgang zijn ten opzichte van het gevoel van volslagen emotieloosheid aangaande een kwestie die ze flink ter harte hadden moeten nemen. Met andere woorden, mensen bevinden zich ten opzichte van veel onderwerpen en problemen eigenlijk ver beneden apathie.

Daar begint de Toonschaal – op het uiterste, dode nulpunt, ver beneden de dood zelf. Als iemands toon omhooggaat, gaat hij omhoog via de niveaus van:

LICHAMELIJKE DOOD
APATHIE
VERDRIET
ANGST
KWAADHEID
ANTAGONISME
VERVELING
ENTHOUSIASME
SERENITEIT, in DIE VOLGORDE.

Er bestaan vele kleine haltes tussen deze tonen in, maar iemand die ook maar iets van mensen af wil weten, dient in ieder geval deze specifieke emoties te kennen.

Iemand die in apathie verkeert, voelt verdriet wanneer zijn toon verbetert.

Iemand die verdrietig is, voelt angst wanneer zijn toon verbetert.

Iemand die in angst zit, voelt kwaadheid wanneer zijn toon verbetert.

Iemand die kwaad is, voelt antagonisme wanneer zijn toon verbetert.

Iemand die in antagonisme verkeert, voelt verveling wanneer zijn toon verbetert.

Wanneer iemand in verveling zijn toon verbetert, is hij enthousiast.

Wanneer iemand in enthousiasme zijn toon verbetert, voelt hij sereniteit.

In feite is het niveau beneden apathie zo laag dat het een affiniteitloze, emotieloze, probleemloze en consequentieloze gemoedstoestand is, wat betreft zaken die in feite van groot belang zijn.

DE VOLLEDIGE TOONSCHAAL