Er wordt over het thema logica op zijn minst al drieduizend jaar lang gediscussieerd zonder dat het heeft geleid tot een radicale doorbraak die voor iedereen die met gegevens werkt van enig nut is.
“Logica” wil zeggen, de leer van het gebruiken van rede. In vervlogen eeuwen hebben sommigen geprobeerd deze tot een wetenschap te bombarderen. Dat kunnen we echter als aanstellerij en pompeusheid naast ons neerleggen.
Indien er zo’n “wetenschap” bestond, zou de mens in staat zijn om te denken. Maar dat konden ze niet.
De term op zich is totaal afschrikwekkend. Als je een boek over logica zou lezen, zou je tijdens het ontcijferen aardig doordraaien, om maar te zwijgen over het feit dat je er niet van zou leren hoe te denken.
Logica of de vaardigheid om rede te gebruiken is echter voor een organisator of bestuurder van essentieel belang. Indien hij niet helder kan denken, zal hij niet in staat zijn om conclusies te trekken die bij het nemen van correcte beslissingen zo essentieel zijn.
Vele instanties, overheden, genootschappen en groepen, profiteren van dit gebrek aan logica en doen dat al zeer geruime tijd. Een bevolking die niet in staat is om voor zichzelf te denken of rede te gebruiken, kan heel gemakkelijk door leugens en verachtelijke motieven op oneerlijke wijze worden beïnvloed.
Vandaar dat logica niet echt een hooggehouden onderwerp is geweest, eerder het tegenovergestelde.
Zelfs de Westerse scholen van vandaag de dag proberen studenten ervan te overtuigen dat ze meetkunde zouden moeten studeren omdat “dat de manier is waarop ze denken”. En natuurlijk is zij dat niet.
De bestuurder, de manager, de
Dat wat ze onder handen hebben, zijn gegevens en omstandigheden. Tenzij ze kunnen observeren en hun weg eruit kunnen denken, kunnen ze de verkeerde conclusies trekken en de verkeerde acties ondernemen.
De moderne mens denkt dat wiskunde als logica volstaat en de meeste van zijn omstandigheden lopen vanwege dit aandoenlijke en misplaatste vertrouwen volledig spaak. De complexiteit van menselijke problemen en de enorme hoeveelheid aan factoren die erbij zijn betrokken, maken wiskunde hiervoor volledig ongeschikt.
Computers zijn voor het verstand op zijn best slechts servomechanismen (een ondersteuning). Toch heeft de verchroomde beschaving van vandaag de dag een kinderlijk vertrouwen in computers. Het hangt er volledig vanaf wie de vragen stelt en wie de antwoorden van de computer leest of ze van enig nut zijn of niet. En zelfs dan zijn hun antwoorden nòg vaak volkomen krankzinnig.
Computers kunnen niet denken omdat de regels van natuurlijke logica niet volledig bij de mens en de computerbouwers bekend zijn. Wanneer je in een computer één verkeerd gegeven invoert, krijg je een antwoord dat de plank volledig misslaat.
Wanneer mensen op managementlijnen en de werkvloer niet over logica beschikken, kan de organisatie spaak lopen en kan er een geweldige hoeveelheid genialiteit voor nodig zijn om haar in stand en draaiende te houden.
Hele beschavingen verdwijnen vanwege het ontbreken van logica in haar regeerders, leiders en het volk.
Dit is dus nogal een belangrijk onderwerp.
Het ontsluieren van logica
De doorbraak is er een van het simpele soort:
DOOR DE MANIEREN VAST TE STELLEN WAAROP DE ZAKEN ONLOGISCH WORDEN, KUNNEN WE VERVOLGENS VASTSTELLEN WAT LOGICA IS.
Met andere woorden, als je een begrip hebt van wat de zaken onlogisch of irrationeel maakt (of krankzinnig als je wilt), is het vervolgens mogelijk om te formuleren wat de zaken logisch maakt.
Onlogica
Er zijn specifieke manieren waarop een situatie of het doorgeven van informatie onlogisch wordt. Dit zijn de dingen die veroorzaken dat men een verkeerd idee van een situatie krijgt. Elk van die verschillende manieren wordt een punt dat “uit” is genoemd, hetgeen elk gegeven is dat als waar wordt aangeboden, maar dat in feite onlogisch blijkt te zijn. Ze worden hieronder alle beschreven.
Weggelaten gegevens
Iets wat is weggelaten is een punt dat “uit” is.
Dit kan een weggelaten persoon, terminal, object, energie, ruimte, tijd, vorm, volgorde of zelfs een weggelaten situatie zijn. Alles dat kan worden weggelaten dat er zou moeten zijn, is een punt dat “uit” is.
Dit is verreweg het meest over het hoofd geziene punt dat “uit” is, omdat het er namelijk niet is om onmiddellijk in het oog te springen.
Veranderde volgorde
Alle dingen, gebeurtenissen, objecten en maten in een verkeerde volgorde, vormen een punt dat “uit” is.
De serie cijfers 3, 7, 1, 2, 4, 6, 5 is een veranderde volgorde of een onjuiste volgorde.
Je kunt erop rekenen dat het doen van stap twee van een rij acties voordat je stap één doet, iedere actievolgorde in de war brengt.
Het meest fundamentele punt dat “uit” is, is helemaal geen volgorde. (Een
Volgorde wil zeggen een lineaire beweging (op één lijn) ofwel door ruimte ofwel door tijd, ofwel beide.
Een volgorde die er een zou moeten zijn maar die dat niet is, is een punt dat “uit” is.
Een “volgorde” die er niet een is, maar waarvan wordt gedacht dat het er wel een is, is een punt dat “uit” is.
Het
Het is voor iemand soms het meest vermoeiend om op een onvermijdelijke in de toekomst te wijzen die voor een ander onzichtbaar is. Dat is een consequentie. “Als je de tak afzaagt waar je op zit dan zul je natuurlijk naar beneden vallen.” Politieagenten proberen dat vaak aan mensen duidelijk te maken die geen enkel concept van volgorde hebben; dus werkt de dreiging van straf wel goed op burgers die zich goed gedragen maar totaal niet op criminelen omdat ze nou juist vaak criminelen zijn vanwege het feit dat ze niet in een volgorde kunnen denken – ze zijn eenvoudigweg gefixeerd. “Als je iemand vermoordt dan word je opgehangen”, is een volgorde waarop wordt gewezen. Een moordenaar die op wraak is gefixeerd kan niet in volgorde denken. Je moet in volgorde denken om juiste volgorden te hebben.
Daarom is het veel gebruikelijker dan je in eerste instantie zou denken om veranderde volgorden te zien, omdat mensen die niet in volgorden denken in hun eigen handelingen of gebieden ook geen veranderde volgorden zien.
Het visualiseren van volgorden en oefeningen in het verschuiven van aandacht, kunnen dit opruimen en kunnen het als een gave rehabiliteren..
Een moderne schrijver zag dat speelfilms en TV de aandacht fixeren en de aandacht niet toestaan zich ergens anders op te richten. Daar zou uit kunnen volgen dat waar je kinderen hebt die met TV zijn grootgebracht, je mogelijkerwijs met mensen te maken hebt die de neiging hebben tot het veranderen van volgorden of die in het geheel geen volgorde aanhouden.
Weggelaten tijd
Tijd die zou moeten zijn vermeld maar dat niet is, zou een punt dat “uit” is van “weggelaten tijd” zijn. Het is een speciaal geval van een weggelaten gegeven. Weggelaten tijd heeft een buitengewoon heftig effect dat volledige waanzin als resultaat heeft.
Het achter elkaar lezen van een nieuwsbulletin van 1814 en eentje van 1922, zonder dat er een tijd aan is toegekend, heeft waanzin tot gevolg die je anders niet waarneemt.
Een samenvattend rapport over een situatie die gebeurtenissen bevat die over een half jaar zijn uitgespreid zonder dat je dat zegt, kan een reactie teweegbrengen die niet in overeenstemming is met de huidige situatie.
Bij krankzinnigen is het heden de weggelaten tijd, waardoor ze in een geplaagd verleden zijn achtergebleven. Door een groep krankzinnigen alleen maar de opdracht “kom naar het heden” te geven, zal je een paar wonderbaarlijke “genezingen” teweegbrengen. De datum van een kwaal of van pijn boven water krijgen, zal er bovendien vaak voor zorgen dat deze verdwijnt.
Aberraties wat betreft tijd zijn zo sterk dat weggelaten tijd zich wel degelijk als een punt dat “uit” is kwalificeert.
Onwaarheid
Wanneer je twee met elkaar in tegenspraak zijnde feiten hoort, dan is er eentje niet waar of zijn ze dat beide niet.
Bewust of onbewust, een onwaarheid is een punt dat “uit” is. Het zou een fout kunnen zijn of een berekenende of defensieve onwaarheid maar het blijft nog steeds een punt dat “uit” is.
Voor dit punt dat “uit” is kwalificeert zich alles wat onjuist is. Een onjuiste zijndheid,
Fictie die zich niet voordoet alsof het iets anders is, is natuurlijk geen onwaarheid.
De onwaarheid betekent dus “anders dan het lijkt” of “anders dan waar het voor staat”.
Je hoeft je niet bezig te houden met het definiëren van filosofische waarheden of realiteit om erachter te komen dat van iets wordt gezegd of wordt getoond dat het één ding is terwijl het in werkelijkheid iets anders is, en dat het daarom dus een punt is dat “uit” is.
Gewijzigd belang
Een belang dat van zijn werkelijke relatieve belang verschoven is, omhoog of naar beneden, is een punt dat “uit” is.
Er kan belang aan iets worden toegekend dat belangrijker is dan het is.
Er kan belang aan iets worden toegekend dat minder belangrijk is dan het is.
Een aantal dingen die een verschillend belang vertegenwoordigen, kan worden toegekend aan iets dat van gelijkluidend belang is.
Dit zijn allemaal punten die “uit” zijn, drie versies van hetzelfde.
Alle belangen zijn afhankelijk van de werkelijke omstandigheden waarop ze betrekking hebben.
Verkeerd doelwit
Een verkeerd doel waarin iemand gelooft dat hij A bereikt of zou moeten bereiken en waarin hij merkt dat hij B bereikt of zou moeten bereiken, is een punt dat “uit” is.
Dit is over het algemeen verwisselde identiteit. Het is ook het nastreven van verkeerde doelstellingen of doelen.
“Als we X afbreken zitten we goed”, resulteert vaak in de ontdekking dat het Y had moeten zijn.
Het vermoorden van de koning om geen belasting meer te hoeven betalen, laat de belastingontvanger in leven voor het volgende regiem.
Onrechtvaardigheid is gewoonlijk een punt dat “uit” is van het type “verkeerd doelwit”.
Arresteer de drugsgebruiker, beloon de drugsfabrikant; dat is ook zo'n mooi voorbeeld.
Militaire
En de meeste antipathie en spontane haatgevoelens in menselijke relaties zijn gebaseerd op verkeerde associaties van Peter met Wim.
Een groot gedeelte van de
Vertel een patiënt dat hij een maagzweer heeft terwijl hij er geen heeft, en hij zit gevangen in een punt dat “uit” is dat zijn herstel in de weg staat.
De
Verkeerde bron
“Verkeerde bron” is de andere kant van de medaille van het verkeerde doelwit.
Informatie die van een verkeerde bron wordt aangenomen, opdrachten die van een verkeerde bron zijn aangenomen, een cadeau of materiaal dat van een verkeerde bron worden geaccepteerd, dragen allemaal bij tot uiteindelijke verwarring en mogelijke moeilijkheden.
Het onbewust ontvangen van een verkeerde bron kan erg gênant of verwarrend zijn, zo zeer zelfs dat het een favoriete truc is van de geheime dienst. Departement OVI in Oost-Duitsland, het Departement van Opzettelijk Verkeerde Informatie, maakt gebruik van zeer ingewikkelde methoden voor het plaatsen van onjuiste informatie en het verbergen van de bron ervan.
Niet alleen het aannemen van gegevens van een verkeerde bron, maar ook de bureaucratie ervan kan daarom voldoende geaberreerd zijn dat het in wereldwijde krankzinnigheid resulteert.
Op een lager niveau is het aannemen van een rapport – en ernaar handelen – van iemand van wie je weet dat het een linkmiegel is (een corrupt en waardeloos figuur), de gebruikelijke reden voor fouten die door het management worden gemaakt.
Tegenstrijdige feiten
Wanneer twee verklaringen die over één onderwerp worden gegeven tegenstrijdig zijn aan elkaar, dan hebben we “tegenstrijdige feiten”.
Voorheen classificeerden we dit onlogische punt als een onwaarheid, gezien het feit dat één ervan onjuist moet zijn.
Bij het doen van een analyse van gegevens kun je echter niet uit de losse pols onderscheiden wat het onjuiste feit is. Dus wordt het een speciaal soort punt dat “uit” is.
“Ze boekten deze week een hoger gemiddeld inkomen” en “Ze konden hun werknemer niet betalen”, die in dezelfde tijdsperiode plaatsvinden, zadelen ons met een of twee onjuiste punten op. Het kan zijn dat we niet weten welke waar is, maar we weten wel dat ze tegenstrijdig zijn en kunnen ze dus als zodanig labelen.
Bij het ondervragen is dit punt zo belangrijk dat iedereen die twee tegenstrijdige feiten verstrekt, de belangrijkste verdachte wordt voor verdere ondervraging. Een voorbeeld hiervan zou het volgende zijn: “Ik ben een Zwitsers staatsburger” als een uitspraak van iemand bij wie een Duits paspoort in zijn bagage is aangetroffen.
Wanneer twee “feiten” tegenstrijdig zijn of elkaar tegenspreken, kan het zijn dat we niet weten welke waar is, maar we weten wel dat ze niet beide waar kunnen zijn.
“Feiten” die elkaar tegenspreken, die verstrekt zijn door dezelfde organisatie, zelfs als ze door twee verschillende mensen in die organisatie zijn verstrekt, kwalificeren als een punt dat “uit” is.
Toegevoegde tijd
In dit punt dat “uit” is vinden we het tegenovergestelde van “weggelaten tijd”. Het voorbeeld van toegevoegde tijd dat men het meest tegenkomt, is dat iets langer duurt dan dat mogelijkerwijs zou kunnen. In dat opzicht is het een versie van “tegenstrijdige gegevens” = er zijn bijvoorbeeld drie weken nodig om iets te doen, maar men meldt dat het zes maanden in beslag zal nemen. Er moet echter aandacht worden geschonken aan toegevoegde tijd als een apart punt dat “uit” is. Er bestaat namelijk een tendens om er een halfzachte houding tegenover aan te nemen en niet in te zien dat het daadwerkelijk een punt is dat “uit” is.
Toegevoegde tijd wordt in de meest strikte betekenis ervan een heel ernstig punt dat “uit” is wanneer bijvoorbeeld twee of meer dingen tegelijkertijd plaatsvinden waarbij, laten we zeggen, een en dezelfde persoon betrokken is die niet beide dingen meegemaakt kan hebben. Er zou tijd aan het fysisch universum moeten worden toegevoegd, wilde het gegeven waar zijn. Zoals het volgende: “Ik vertrok in de nacht van 21 april 1962 per schip van San Francisco naar Saigon.” “Ik nam mijn functies over in Saigon op 30 april 1962.” Hier moeten we tijd aan het stoffelijk universum toevoegen om beide gebeurtenissen plaats te laten vinden, omdat een schip twee tot drie weken nodig heeft om van San Francisco naar Saigon te komen.
Een ander voorval, een waar gebeurd verhaal dat nog een beter voorbeeld geeft van toegevoegde tijd, vond plaats toen ik eens een hele controlelijst van acties die moesten worden nagegaan - en die een maand zou vergen om te worden afgewerkt - naar een afdelingshoofd stuurde en de lijst per post terugontving met de vermelding dat hij helemaal was afgehandeld. Ze had de controlelijst maar één dag in handen gehad! Ze zou negenentwintig dagen aan het fysisch universum hebben moeten toevoegen, wilde het rapport over het nakomen van de opdracht waar zijn. Dit was van haar kant eveneens weggelaten tijd.
Toegevoegd niet-toepasselijk gegeven
Wanneer er gewoon alleen maar gegevens toegevoegd zijn, vormt dat nog niet noodzakelijkerwijs een punt dat “uit” is. Het kan zijn dat iemand grondig te werk is gegaan. Als de gegevens echter in geen enkel opzicht van toepassing zijn op de plaats van handeling of omstandigheden, en toch worden toegevoegd, is het beslist een punt dat “uit” is.
Gegevens worden vaak toegevoegd om plichtsverzuim weg te moffelen of de werkelijke omstandigheden te maskeren. Het betekent beslist dat iemand iets probeert te verdoezelen.
Toegevoegde gegevens bevatten gewoonlijk andere soorten punten die “uit” zijn, zoals verkeerd doelwit of toegevoegde tijd.
Bij het gebruiken van dit punt dat “uit” is moet je er heel zeker van zijn dat je ook de woorden niet-toepasselijk begrijpt en snapt dat het alleen een punt is dat “uit” is wanneer de gegevens zelf niet van toepassing zijn op het onder handen zijnde onderwerp.
Incorrect ingepast gegeven
Er is dus een incorrect ingepast gegeven, dat als een punt dat “uit” is een lotgenoot is van het weggelaten gegeven.
Dit gebeurt gewoonlijk wanneer, in het verstand, de plaats van handeling zelf ontbreekt en het eerste wat nodig is om de gegevens te classificeren (de plaats van handeling) er niet is.
Een voorbeeld hiervan is het opbergen van een camera door iemand die geen flauw idee heeft van soorten camera’s. In plaats van al de benodigde onderdeeltjes van een bepaalde beeldcamera te classificeren en in één doos te stoppen, vind je onvermijdelijk de beschermkappen van alle camera’s door elkaar gegooid in één doos waarop “beschermkappen” staat. Om de beeldcamera samen te stellen of te gebruiken, ben je eerst uren bezig om zijn onderdelen te vinden die zo netjes van labeltjes als “camera-achterkanten”, “lenzen”, “statieven”, enz. zijn voorzien.
Hier krijg je – wanneer het beeld ontbreekt van hoe een volledig gebruiksklare beeldcamera eruitziet en hoe hij werkt - een geconcentreerdere identificatie van gegevens dan er werkelijk bestaat. Beschermkappen zijn beschermkappen. Statieven zijn statieven. Er wordt dus een verkeerd systeem voor classificatie gebruikt omdat men niet bekend is met de plaats van handeling.
Een reiziger die niet in staat is om het ene uniform van het andere te onderscheiden, “lost dit op” door alle uniformen te classificeren als “kruiers”. Hij geeft zijn tas aan een arrogante hoofdagent en als gevolg daarvan brengt hij dan de rest van zijn vakantie door in de gevangenis.
Gebrek aan de plaats van handeling zorgt voor een te strikte identificatie van het ene met het andere.
Een nieuw
Tijd verandert de classificatie van gegevens. In 1920 was iedereen die zich met een camera in de buurt van een zeehaven vertoonde een spion. In 1960 kon iedereen zonder camera geen toerist zijn en werd dus in de gaten gehouden!
Dus de plaats van handeling voor de ene culturele periode is nog niet de plaats van handeling voor de andere culturele periode.
Er zijn nog drie soorten punten die “uit” zijn waarvan men moet weten dat ze in een feitenonderzoek bruikbaar zijn. En wel als volgt:
Omgaan met gegevens
Er zijn honderden manieren waarop deze manieren van het verkeerd behandelen van gegevens iemand vervolgens een compleet verkeerd beeld kunnen geven.
Wanneer je acties of opdrachten op gegevens baseert die een van de bovenstaande punten bevat, ga je vervolgens natuurlijk lelijk de mist in.
REDE IS AFHANKELIJK VAN GEGEVENS.
WANNEER GEGEVENS ONJUIST ZIJN (zoals hierboven) ZAL DE UITKOMST VERKEERD ZIJN EN ALS REDELOOS WORDEN BESCHOUWD.
Er is een enorme hoeveelheid aan combinaties van deze gegevens te bedenken. Het zou kunnen zijn dat er meer dan één (of alle) in hetzelfde rapport aanwezig zijn.
Observatie en de communicatie ervan zou een van deze onlogische punten kunnen bevatten.
Indien dat zo is, zal vervolgens elke poging die wordt gedaan om de omstandigheden af te handelen of te corrigeren, inefficiënt zijn.
Gebruik
Als elke hoeveelheid gegevens aan de hand van de bovenstaande punten tegen het licht wordt gehouden, komt er vaak naar voren dat het uitnodigt onlogisch te reageren.
Om tot een logisch antwoord te komen, moet iemand over logische gegevens beschikken.
Elke hoeveelheid aan gegevens die een of meerdere van de bovenstaande fouten bevat, kan iemand tot een onlogische conclusie verleiden.
De basis van een onredelijke of onwerkbare opdracht is een conclusie die op onlogische wijze is getrokken vanwege het feit dat deze een of meerdere van de bovenstaande fouten bevat.
een vakman die dingen met de hand maakt.
Scientology is een toegepaste religie die te maken heeft met de studie van kennis, die door middel van de toepassing van haar technologie wenselijke veranderingen teweeg kan brengen in iemands leven. Scientology werd door L. Ron Hubbard gedurende een periode van ruim 30 jaar ontwikkeld. De term Scientology komt van het Latijnse scio (weten in de meest volledige betekenis van het woord) en het Griekse woord logos (studie van). Scientology wordt verder gedefinieerd als “de studie en behandeling van het spirituele wezen in relatie tot zichzelf, universa en andere levensvormen”.
informatie, in het bijzonder van een bevooroordeelde of misleidende aard, gebruikt om een bepaald doel of gezichtspunt te promoten of er reclame voor te maken.
alles wat een communicatie kan ontvangen, doorsturen of verzenden. Het begrip komt uit de elektronica waar een pool [Engels: terminal] een van de twee vaste punten is, waartussen een stroom van energie vloeit. Een voorbeeld hiervan is een auto-accu die twee contactpunten (polen) heeft waarbij de energie van de ene pool naar de andere stroomt. In Scientology worden twee personen die communiceren, terminals genoemd omdat er communicatie tussen hen stroomt.
de manier waarop men soldaten, schepen en vliegtuigen, enz., inzet om te strijden en meestal voor korte acties.
de term “strategie” is afgeleid van het Griekse woord strategos, dat “militair bevelhebber” betekent. Dit woord bestaat uit de woorden stratos, dat “leger” betekent en agein, dat “leiden” betekent. Strategie verwijst dus volgens het woordenboek naar een plan voor het voeren van een oorlog.
een afwijking van rationeel denken of gedrag; gestoord denken of gedrag. Het betekent in feite zich vergissen, fouten maken of meer specifiek: gefixeerde ideeën hebben die niet waar zijn. Het woord wordt ook gebruikt in zijn wetenschappelijke betekenis. Het betekent afwijken van een rechte lijn. Als een lijn van A naar B zou gaan, dan zou die wanneer hij geaberreerd is van A naar een of ander punt gaan, naar een ander punt, naar een ander punt, naar een ander punt, naar een ander punt om uiteindelijk bij B aan te komen. In zijn wetenschappelijke betekenis gebruikt, zou het ook het gebrek aan rechtlijnigheid of “krom” kijken betekenen, zoals een man die een paard ziet maar denkt dat hij een olifant ziet. Geaberreerd gedrag zou verkeerd gedrag zijn of gedrag dat niet op rede is gebaseerd. Aberratie is het tegenovergestelde van geestelijke gezondheid. Uit het Latijn, aberrare, afwijken van; Latijn, ab, weg van, errare, dwalen.
met grote, toegewijde vlijt of met bedrevenheid werkzaam zijn.
de toepassingsmethoden van een kunst of wetenschap, in tegenstelling tot louter de kennis van de wetenschap of kunst zelf. In Scientology refereert technologie naar de toepassingsmethoden van Scientology principes om de functies van het verstand te verbeteren en om de potentiële vermogens van het spirituele wezen te rehabiliteren, ontwikkeld door L. Ron Hubbard.
een Duitse universiteit die in 1409 opgericht werd in de stad Leipzig in het oostelijk deel van Centraal-Duitsland. Aan het einde van de 19e eeuw ontstond de moderne psychologie en diens onjuiste leer dat de mens niet meer is dan een dier en die werd ontwikkeld door Wilhelm Wundt (1832–1920), Duits psycholoog en fysioloog (specialist in de studie van de functies en activiteiten van levende organismen en hun organen).
Adolf Hitler (1889–1945), Duits politiek leider in de twintigste eeuw, die ervan droomde een superras te creëren dat gedurende duizend jaar als het Derde Duitse Rijk zou heersen. Na in 1933 met geweld als dictator in Duitsland de macht te hebben gegrepen, begon hij de Tweede Wereldoorlog (1939–1945), onderwierp hij een groot deel van Europa aan zijn macht, en vermoordde hij miljoenen joden en anderen die hij als “minderwaardig” beschouwde. Hitler pleegde in 1945 zelfmoord toen Duitsland zo goed als verslagen was.
een persoon die een ministerie van de overheid leidt en die lid is van de raad die de minister-president of het hoofd van een land adviseert.
de order krijgen dat je in dienst moet.
een van de laagste officiersrangen.
een lagere officiersrang in het leger, de luchtmacht of de marine.
een permanente militaire eenheid die meestal bestaat uit 800 tot 2000 soldaten.