Το Βοήθημα Αγγίγματος είναι αυτό που χρησιμοποιείται περισσότερο απ’ όλα και προφανώς το πιο γνωστό βοήθημα. Για πρώτη φορά δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και από τότε χρησιμοποιείται συνεχώς.
Η εφαρμογή των Βοηθημάτων Αγγίγματος δεν περιορίζεται σε τραυματισμούς. Δεν προορίζονται μόνο για το χτυπημένο χέρι ή το κάψιμο στον καρπό. Μπορούν να εφαρμοστούν σ’ έναν ακαθόριστο πόνο στην πλάτη, σ’ έναν αδιάκοπο πόνο στ’ αυτί, σ’ ένα μολυσμένο εξάνθημα, σ’ ένα ανακατωμένο στομάχι. Στην πραγματικότητα, ο αριθμός των πραγμάτων στα οποία μπορεί να εφαρμοστεί αυτό το απλό αλλά παντοδύναμο
Θεωρία
Ο σκοπός του Βοηθήματος Αγγίγματος είναι να επαναφέρει την επικοινωνία με χτυπημένα ή άρρωστα μέλη του σώματος. Στρέφει την προσοχή του ατόμου στις χτυπημένες ή προσβεβλημένες περιοχές του σώματος. Αυτό γίνεται αγγίζοντας κατ’ επανάληψη το σώμα του ατόμου που έχει αρρωστήσει ή έχει υποστεί τραυματισμό και φέρνοντάς το σε επικοινωνία με το τραύμα. Η επικοινωνία του μ’ αυτό επιφέρει ανάρρωση. Η τεχνική βασίζεται στην αρχή ότι ο τρόπος για να θεραπεύσεις ή να επανορθώσεις οτιδήποτε είναι να βάλεις κάποιον σε επικοινωνία μ’ αυτό.
Κάθε σωματική ασθένεια ανεξαιρέτως απορρέει από το γεγονός ότι το ον δεν επικοινωνεί με το μέλος ή την περιοχή που ασθενεί. Η παράταση μίας χρόνιας σωματικής βλάβης συμβαίνει όταν απουσιάζει η σωματική επικοινωνία με την προσβεβλημένη περιοχή ή με τον τόπο όπου ακριβώς συνέβη ο τραυματισμός στο φυσικό σύμπαν.
Όταν η προσοχή αποτραβιέται από κάποια χτυπημένη ή άρρωστη περιοχή του σώματος, το ίδιο συμβαίνει και με την κυκλοφορία, τις νευρικές ροές και την ενέργεια. Αυτό περιορίζει την τροφοδότηση της περιοχής με θρεπτικά συστατικά και εμποδίζει την αποβολή των άχρηστων ουσιών. Κάποιοι αρχαίοι θεραπευτές απέδιδαν ασυνήθιστες ενεργειακές ροές και ιδιότητες στην «επίθεση των χειρών.» Πιθανώς, το στοιχείο που είχε αποτέλεσμα εδώ ήταν απλά η αύξηση της επίγνωσης σχετικά με την προσβεβλημένη περιοχή και η αποκατάσταση των παραγόντων επικοινωνίας με το σώμα. Για παράδειγμα, όταν κάνετε Βοήθημα Αγγίγματος σε κάποιον που στραμπούληξε το χέρι του, τον οδηγείτε ξανά σε όσο το δυνατόν πληρέστερη επικοινωνία μ’ αυτό το χέρι.
Πέρα από τον έλεγχο και την καθοδήγηση της προσοχής του ατόμου, ένα Βοήθημα Αγγίγματος χειρίζεται επίσης τους παράγοντες της τοποθεσίας και του χρόνου. Αν το άτομο έχει χτυπήσει, η προσοχή του αποφεύγει το χτυπημένο ή προσβεβλημένο μέλος αλλά ταυτόχρονα είναι προσηλωμένη σ’ αυτό. Επίσης, αποφεύγει την τοποθεσία του τραυματισμού, και τόσο το άτομο το ίδιο όσο και το χτυπημένο μέλος του σώματος είναι κολλημένα στο χρόνο της πρόσκρουσης. Ένα Βοήθημα Αγγίγματος καθιστά δυνατή τη θεραπεία επαναφέροντας το άτομο στο παρόν και στο περιβάλλον του σε κάποιο βαθμό.
Διαδικασία
0. Δώστε τις όποιες πρώτες βοήθειες μπορεί να χρειάζονται πριν ξεκινήσετε το βοήθημα. Για παράδειγμα, αν το άτομο έχει μια πληγή που αιμορραγεί, η πρώτη μας ενέργεια θα είναι να την επιδέσουμε.
1. Βάλτε το άτομο να καθίσει ή να ξαπλώσει – σ’ όποια θέση βολεύει εκείνο καλύτερα.
2. Πείτε του ότι θα του κάνετε Βοήθημα Αγγίγματος και εξηγήστε με λίγα λόγια τη διαδικασία.
Πείτε στο άτομο το παράγγελμα που θα χρησιμοποιείτε και βεβαιωθείτε ότι το καταλαβαίνει. Το παράγγελμα που χρησιμοποιείται είναι «Νιώσε το δάχτυλό μου».
Πείτε στο άτομο ότι θα πρέπει να σας πληροφορεί όταν έχει εκτελέσει το παράγγελμα.
3. Δώστε το παράγγελμα: «Νιώσε το δάχτυλό μου» κι έπειτα αγγίξτε ένα σημείο με το δάχτυλό σας ασκώντας μέτρια πίεση.
Μην αγγίζετε πρώτα και μετά δίνετε το παράγγελμα· αυτό θα ήταν ανάποδο.
Αγγίζετε μόνο μ’ ένα δάχτυλο. Αν χρησιμοποιούσατε δύο δάχτυλα, το άτομο θα μπορούσε να μπερδευτεί σχετικά με το ποιο από τα δύο θα έπρεπε να νιώσει.
4. Δίνετε αναγνώριση στο άτομο λέγοντάς του: «Σ’ ευχαριστώ» ή «Εντάξει» ή «Ωραία» κλπ.
5. Συνεχίστε να δίνετε το παράγγελμα, να αγγίζετε και να δίνετε αναγνώριση κάθε φορά που το άτομο σας πληροφορεί ότι εκτέλεσε το παράγγελμα.
Όταν κάνετε Βοήθημα Αγγίγματος σε μια συγκεκριμένη περιοχή που είναι τραυματισμένη ή προσβεβλημένη, την πλησιάζετε βαθμιαία και απομακρύνεστε απ’ αυτή βαθμιαία.
Πλησιάζετε το τραύμα ή την προσβεβλημένη περιοχή, απομακρύνεστε απ’ αυτή, την πλησιάζετε, απομακρύνεστε απ’ αυτή, πλησιάζετε πιο κοντά, απομακρύνεστε πιο πολύ απ’ αυτή, πλησιάζετε σε σημείο που να αγγίζετε πραγματικά το τραυματισμένο ή προσβεβλημένο μέρος και απομακρύνεστε ακόμη περισσότερο. Προσπαθείτε να ακολουθείτε τους νευρικούς διαύλους του σώματος, οι οποίοι συμπεριλαμβάνουν τη σπονδυλική στήλη, τα άκρα και τα διάφορα σημεία αναμετάδοσης, όπως είναι οι αγκώνες, οι καρποί, το πίσω μέρος των γονάτων και οι άκρες των δακτύλων του χεριού. Σ’ αυτά τα σημεία προσανατολίζεστε. Όλ’ αυτά είναι σημεία όπου μπορεί να εγκλωβιστεί το κύμα από τον κλονισμό. Αυτό που προσπαθείτε να επιτύχετε είναι να κάνετε ένα κύμα επικοινωνίας να ρέει ξανά διαμέσου του σώματος, γιατί ο κλονισμός από το χτύπημα το σταμάτησε.
Άσχετα με το ποιο μέρος του σώματος δέχεται βοήθεια, οι περιοχές που αγγίζετε θα πρέπει να περιλαμβάνουν τα άκρα (τα χέρια και τα πόδια) και τη σπονδυλική στήλη.
Το άγγιγμα πρέπει να εξισορροπείται ανάμεσα στην αριστερή και στη δεξιά πλευρά του σώματος. Αφού αγγίξετε το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού ποδιού του ατόμου, αμέσως μετά αγγίζετε το αριστερό μεγάλο δάχτυλο· αφού αγγίξετε κάποιο σημείο μερικά εκατοστά δεξιά από τη σπονδυλική στήλη του ατόμου, αμέσως μετά αγγίζετε το σημείο που βρίσκεται στην ίδια απόσταση από τη σπονδυλική στήλη στην απέναντι πλευρά. Αυτό είναι σημαντικό γιατί ο εγκέφαλος και το σύστημα επικοινωνίας του σώματος συμπλέκονται. Μπορεί να ανακαλύψετε ότι ένας πόνος στο αριστερό χέρι εξαφανίζεται (
Εκτός από το χειρισμό της αριστερής και δεξιάς πλευράς του σώματος, πρέπει να ασχοληθείτε και με το μπροστινό και πίσωμέρος του. Μ’ άλλα λόγια, αν έχετε δώσει προσοχή στο μπροστινό μέρος του σώματος, πρέπει να δώσετε επίσης προσοχή και στο πίσω.
Η ίδια αρχή ισχύει κι όταν χειρίζεστε ένα συγκεκριμένο μέρος του σώματος. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι χειριζόσασταν έναν τραυματισμό στο μπροστινό μέρος του δεξιού ποδιού. Το Βοήθημα Αγγίγματος που θα δίνατε θα συμπεριλάμβανε, πέρα απ’ το συνήθη χειρισμό των άκρων και της σπονδυλικής στήλης, το μπροστινό μέρος του δεξιού ποδιού, το μπροστινό μέρος του αριστερού ποδιού, το πίσω μέρος του δεξιού ποδιού και το πίσω μέρος του αριστερού ποδιού.
6. Συνεχίστε το βοήθημα μέχρι το άτομο να αισθάνεται καλύτερα. Θα παρατηρήσετε μία βελτίωση στο άτομο από αυτά που λέει ή από το πώς φαίνεται. Αυτές οι εκδηλώσεις ονομάζονται δείκτες.
Οι δείκτες είναι καταστάσεις ή συμβάντα που ανακύπτουν κατά τη διάρκεια ενός βοηθήματος, και δείχνουν αν αυτό πάει καλά ή άσχημα. Αν μια κακή σωματική κατάσταση, όπως για παράδειγμα ένα χτυπημένο χέρι, παρουσιάζει βελτίωση, αυτό είναι ένας καλός δείκτης. Αν ο πόνος στο χέρι του μειωνόταν, αυτό θα ήταν καλός δείκτης.
Ένα Βοήθημα Αγγίγματος συνεχίζεται μέχρι το άτομο που δέχεται βοήθεια να έχει καλούς δείκτες, που σημαίνει να αισθάνεται καλύτερα, ο πόνος να έχει ελαττωθεί, να είναι πιο ευτυχισμένο σχετικά με το όλο θέμα κλπ. Επίσης θα έχει μία συνειδητοποίηση.
7. Όταν συμβεί αυτό πείτε στο άτομο: «Τέλος του βοηθήματος».
Μπορεί να χρειάζεται να δίνετε καθημερινά Βοηθήματα Αγγίγματος για να πετύχετε κάποιο αποτέλεσμα. Όταν κάνετε Βοήθημα Αγγίγματος για πρώτη φορά σ’ ένα άτομο, μπορεί να πετύχετε μόνο μια μικρή βελτίωση. Μ’ ένα ακόμη Βοήθημα Αγγίγματος την επόμενη μέρα, θα μπορούσατε να περιμένετε λίγο μεγαλύτερη βελτίωση. Την επομένη μπορεί να κάνετε ένα σωματικό να σβήσει εντελώς. Μπορεί να χρειαστούν πολύ περισσότερες μέρες, με καθημερινά Βοηθήματα Αγγίγματος, έως ότου πετύχετε ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Το θέμα είναι ότι ο αριθμός των Βοηθημάτων Αγγίγματος που μπορείτε να κάνετε για το ίδιο πράγμα είναι απεριόριστος.
Εφαρμογές
Εφαρμογή σε Περιπτώσεις Τραυματισμού
Ποτέ μην κάνετε Βοήθημα Αγγίγματος ως πρώτη ενέργεια σ’ ένα χτυπημένο άτομο όταν μπορείτε να κάνετε Βοήθημα Επαφής. Αν είναι διαθέσιμη η ακριβής τοποθεσία όπου συνέβη ο τραυματισμός, κάντε ένα Βοήθημα Επαφής. Μετά το Βοήθημα Επαφής μπορεί να ακολουθήσει Βοήθημα Αγγίγματος ή οποιοδήποτε άλλο βοήθημα.
Εφαρμογή σε Ζώα
Τα Βοηθήματα Αγγίγματος μπορούν να εφαρμοστούν σε ζώα και να έχουν καλά αποτελέσματα. Όταν κάνετε ένα Βοήθημα Αγγίγματος σε ένα άρρωστο ή χτυπημένο σκύλο ή γάτα, πρέπει να φοράτε χοντρά γάντια γιατί μπορεί να σας δαγκώσει ή να σας γρατζουνίσει.
Άτομα που παίρνουν φάρμακα ή ναρκωτικά
Μπορούμε να δώσουμε Βοήθημα Αγγίγματος σε ένα άτομο που έχει πάρει παυσίπονα ή άλλα φάρμακα ή ναρκωτικά. Δεν είναι κι ό,τι καλύτερο, αλλά είναι απαραίτητο μερικές φορές σε επείγοντα περιστατικά.
Στην περίπτωση που ένα άτομο έχει υποστεί τραυματισμό, ο στόχος σας θα πρέπει να είναι να το πλησιάσετε και να του δώσετε ένα Βοήθημα Αγγίγματος πριν του δώσει κανείς κάποιο παυσίπονο. Αν το σώμα έχει πάθει πολύ σοβαρές κακώσεις, μπορεί το άτομο να εξακολουθεί να υποφέρει από μεγάλο πόνο μετά το βοήθημά σας, αλλά θα έχετε αφαιρέσει κάποιο μέρος από το σοκ. Σ’ αυτό το σημείο ο γιατρός θα μπορούσε να χορηγήσει κάποιο παυσίπονο και να επανορθώσει τη σωματική βλάβη. Φυσικά, αν το άτομο χρειαζόταν άμεση ιατρική περίθαλψη γιατί πονούσε υπερβολικά, δε θα παρεμποδίζατε τη χορήγησή της αλλά θα παραδίδατε μετά το Βοήθημα Αγγίγματος, όταν το άτομο θα αισθανόταν πιο άνετα.
Πονοκέφαλοι
Μην κάνεις Βοήθημα Αγγίγματος σ’ ένα άτομο που έχει πονοκέφαλο. Η έρευνα έχει δείξει ότι οι πονοκέφαλοι είναι συνήθως αποτέλεσμα διανοητικών φαινομένων για τα οποία το Βοήθημα Αγγίγματος θα ήταν λάθος χειρισμός.
Τραυματισμοί στο Κεφάλι
Αν ένα άτομο έχει υποστεί τραυματισμό στο κεφάλι, όπως ένα χτύπημα στο μάτι με κάτι αιχμηρό ή ένα χτύπημα στο κεφάλι μ’ ένα ρόπαλο, μπορεί να λάβει Βοήθημα Αγγίγματος. Το ίδιο ισχύει και σε περιπτώσεις τραυματισμού στα δόντια ή επώδυνης οδοντιατρικής εργασίας.
Είναι εύκολο να μάθετε να δίνετε το Βοήθημα Αγγίγματος και τα αποτελέσματα που μπορεί να φέρει είναι εξαιρετικά. Διαθέτει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να διδαχτεί εύκολα σε άλλους. Κάντε καλή χρήση, λοιπόν, αυτού του βοηθήματος για να βοηθήσετε τους ανθρώπους γύρω σας, και μάθετέ τους να βοηθούν κι εκείνοι άλλους με τη σειρά τους.
Πρόσες είναι μια ακριβής σειρά οδηγιών που δίνονται ή ενέργειες που γίνονται για την εκπλήρωση ενός επιθυμητού αποτελέσματος.